LICHT
De lucht is grijs en somber
de bomen nat en kaal
ik kijk omhoog en zoek
een eerste zonnestraal
die mijn gezicht voorzichtig
met liefde zal verwarmen.
zodat ik deze nieuwe dag
het licht weer kan omarmen...
Manja 1-1-21
Vandaag staan we aan de start van een nieuw jaar waarin ik iedereen veel gezondheid, vreugde en liefde toewens. Waarin we hopelijk van het HEBBEN wat meer naar het ZIJN gaan...
Maar wordt het wel een "nieuw" jaar of blijft alles bij het oude; Het rondzwevend Coronavirus, de opruk van de "korte lontjes", de ontevredenheid, de machteloosheid en ga zo maar door...Het lijkt wel of Corona er voor zorgt dat alles in een nog hoger tempo ons leven binnen dringt. "Het wordt erger en erger" roept men, maar weten we ook dat elke seconde een nieuw begin kan zijn ? Dat het slechts een keus is die we kunnen maken ? Dat we niet gaan wachten op een wonder, maar er zelf voor gaan zorgen. Want weten we dat er nog maar weinig tijd over is voor de redding van de mensheid ? Dat uitputting van natuurlijke hulpbronnen, vervuiling en vernietiging van natuurgebieden het leven op aarde in hoog tempo bedreigen en dat het broeikaseffect in een stroomversnelling terecht gekomen is ?
Ik kan zo nog wel even doorgaan om rapporten van wetenschappers over te nemen, maar dat zou de eerste dag van een NIEUW jaar al meteen verpesten, dus ik hou het echt op een NIEUW jaar en laat alle narigheid van het afgelopen jaar los. Ik heb me voorgenomen om mijn eigen wonder geboren te laten worden. Eigenlijk is dat wonder er al, misschien nog klein, maar het kan groeien. Ik hoef alleen maar achterom te kijken naar een aantal jaren van operaties, pijn, angst en verdriet en naar waar ik nu sta. Er is al zoveel overwonnen dat ik het gerust een wonder mag noemen. Ik begin meer en meer de taal van het hart te horen en ik kan jullie volmondig zeggen dat het een prachtige, liefdevolle taal is. Mijn frans is er eigenlijk niet veel beter op geworden, maar de taal van het hart ga ik steeds beter spreken. Misschien komt dat wel omdat de grammatica niet zo ingewikkeld is en ik mijn hersens niet zo hoef te gebruiken. Ik hoef alleen maar alle ramen in mijn hart open te zetten en mag mijn intuïtie en eigenheid ontdekken en mijn bron weer herkennen. Ik wens dat de hele wereld toe. En ik wens dat we met elkaar die keus durven maken. Een lichtstraal, een glimlach, een lief gebaar, empathie voor een ander en zorg voor elkaar; dit alles kan elke dag jouw wonder worden, ons wonder !
Een virtuele en liefdevolle omhelzing van mij !
Wachten op een wonder...
Ik heb gehoord dat jij zit te wachten op een wonder
Een wonder dat ik, God, de wereld zal redden, maar
Hoe zou ik moeten redden zonder jouw handen
Hoe zou ik recht moeten spreken zonder jouw stem
Hoe zou ik moeten liefhebben zonder jouw hart
Vanaf de zevende dag heb ik alles uit handen gegegeven
Mijn hele schepping en mijn wondere macht
Niet jij, maar IK wacht op een wonder... (Schrijver onbekend)
Hebben en Zijn
Op school stonden ze op het bord geschreven
Het werkwoord "Hebben" en het werkwoord "Zijn"
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven
De ene werkelijkheid, de andere schijn
Hebben is niets, is oorlog, is niet leven
Is van de wereld en haar goden zijn
Zijn is, boven die dingen uitgeheven
Vervuld worden van goddelijke pijn
Hebben is hard, is lichaam, is twee borsten
Is naar de aarde hongeren en dorsten
Is enkel zinnen, enkel botte plicht
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken
Is kind worden en naar de sterren kijken
En daarheen langzaam worden opgelicht... (Ed Hoornik)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten