dinsdag 12 maart 2019

Anders dan normaal..

Hoe vaak hoor ik nog de stem van mijn moeder in mijn oren: " Doe alsjeblieft normaal !"
Hoe vaak werd er in mijn omgeving geroepen dat ik niet normaal was, of anders was en er dus niet bij hoorde...
Ik heb het als titel gebruikt voor mijn gedichtenbundel voor kinderen en volwassenen die nog een beetje kind durven zijn. Een plan dat al jaren in de kast lag en dat ik, stoffig en al, van de plank heb gehaald.
ANDERS DAN NORMAAL… dus meteen een reden om dit eens op te zoeken in de dikke van Dale.

Normaal ( wat een normaal woord trouwens ) betekent : regelmatig, gewoon.
"Nou is natuurlijk niemand "normaal" maar sommige mensen lijken toch normaler dan andere", heeft K.van het Reve ooit geschreven. Over het woord Anders zegt van Dale : op een andere manier.
Je zou dus kunnen zeggen: op een andere manier dan gewoon en daar kun je natuurlijk alle kanten mee op. Maar wat verstaan we eigenlijk onder Gewoon ? "Gewend aan, vertrouwd met", zegt van Dale.
Ik herinner me een dialoog met een leerling van me. Robert was 8 jaar met blonde haartjes en grote blauwe ogen die de wereld openhartig in keken.
"Juf"vroeg hij mij. " Waarom draagt U altijd bloemetjes rokken ?" Ik keek hem aan en vroeg hem waarom hij altijd een spijkerbroek droeg. Stomverbaasd gingen zijn ogen van zijn broek naar mijn rok en hij zei: "Ja Juf, maar een spijkerbroek is toch normaal en een bloemetjes rok niet."Ik vroeg hem waarom hij dat niet normaal vond waarop hij zijn schouders ophaalde en me zei: " Nou, gewoon"….
Onder normaal zouden we dus kunnen zeggen dat het allemaal gewoon moet zijn zoals we het kennen. Als het dan iets afwijkt, krijgt het een stempel, want het is niet zoals het hoort te zijn, dus niet normaal. Zou het dan beter gaan als we allemaal uniform zijn ?  Geen enkel verschil in kleur, cultuur, kleding, geloof, levensfilosofie?… een soort steriele Barbie-wereld dus ? Zowel uiterlijk als innerlijk hetzelfde. Maar wat ikzelf juist zo interessant vind, zijn de verschillen. Ik kijk graag naar de verschillen tussen mensen. En wat is anders ? Ja, ze hebben misschien een andere cultuur, een ander geloof, een andere kleur. Maar zijn we eigenlijk niet allemaal gelijk, in die zin, dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, of we dat nou willen of niet. Men zegt dat we uit 7 oermoeders komen en één oervader. Hoop dat het een beetje leuke vent was….Frank heeft nog niet zo lang geleden zo'n DNA test van ons laten maken. De landen die bij mij tevoorschijn kwamen waren : Tahiti, China, Indonesië, Frankrijk, Engeland en Duitsland. Dus waar doen we zo moeilijk over ? Waarom al die haat, al die oorlog, al die vreselijke vooroordelen zonder dat we de feiten kennen.
Zou het niet veel prettiger zijn als we op onze Aarde met meer mededogen, acceptatie en respect
leven ? Haat is gif voor ons hart. Ik vraag me vaak af waar haat nou eigenlijk op is gebaseerd en waarom je zonder enige geldige reden een volk afwijst en maar uitmoordt. 
Is de basis eigenlijk niet gewoon een diepliggende angst waar we ons niet bewust van 
zijn ? En in angst voelen we ons snel bedreigd. Dat is een natuurwet volgens mij. Kijk maar naar de dierenwereld en in wezen is de mens toch ook een soort dier? Zelf ken ik gevoelens van haat niet zo, ook al doen mensen de meest vreselijke dingen die ik niet begrijp, hoe graag ik het ook zou willen begrijpen. Ja, vroeger, als ik ruzie had met mijn moeder, kon ik hartstochtelijk roepen dat ik haar haatte, maar als ik dan op mijn fietsje zat naar school, draaide ik altijd weer om en gaf haar een zoen. Want dan ging de gedachte door mij heen dat ze misschien wel dood zou kunnen zijn als ik terug kwam en dan waren dat mijn laatste woorden geweest naar haar. 

Met deze blog wil ik spreken, schrijven en ideeën overbrengen. Daar hebben we immers de taal voor. Maar ironisch genoeg zorgen woorden ook voor verdeeldheid en dogma's, verkondigd door hen die alleen maar geloven in de weg zoals zij hem zien. We zouden kunnen leren om voorbij de woorden te kijken. Gewoon nastreven wat oprecht is en leren luisteren naar ons hart. Naar wat rechtvaardig is voor alle volkeren op de wereld, zonder te twijfelen aan het uiteindelijke succes. Goed en kwaad zullen tegenover elkaar blijven staan. Als je dan ook nog bedenkt dat onze ziel alleen maar liefde is, dat liefde in elk geloof gepredikt wordt, hoe kunnen we elkaar dan zo haten en elkaar zo uitmoorden?… Het kind in mij wenst nog steeds dat de wereld, net als in een sprookje, goed eindigt.
Ik ga dus mijn boekje met gedichten maken. Gedichten over wat normaal is of niet normaal, over dromen, verlangens, over zorgen en angst, over vrede en oorlog, kortom; over de belevingswereld van een kind. En misschien het kind in onszelf, dat diep verborgen zit?
Frank maakt de illustraties voor mijn boekje en mijn vriendin Martha gaat de vormgeving doen.
Veel leesplezier !                                    


ANDERS DAN NORMAAL...
Ik ben verliefd op een zeemeermin
m’n vader zegt: “kind, dat heeft geen zin
ik zou daar echt niet aan beginnen
het is een vis met staart en vinnen
ze kan niet lopen en niet rennen
ze glibbert en dat zal nooit wennen
waar wil je haar in Godsnaam laten ?
en met een vis valt niet te praten
of spreek je zeemeerminnen taal ?
dat is heel gek en niet normaal !
hoe moet ik trots zijn op zo’n zoon
dus alsjeblieft, doe maar gewoon !

ik werd eerst rood, toen geel, toen paars
lapte al die onzin aan mijn laars
ik hou van haar zoals ze is
’t maakt mij niet uit, een mens of vis
want ik ga later met haar trouwen
en op het strand een huisje bouwen
breng op zondag bloemen naar de zee
zwem stoer drie rondjes met haar mee
ja, het is anders, dat is waar
maar ik ben smoorverliefd op haar
normaal of niet; het is míjn geluk
dus hou ik lekker voet bij stuk !


Krokodillenbillen

Ik heb krokodillenbillen
vind je dát niet om te gillen ?
ach, ik ben er mee geboren
het schijnt dat ik ben uitverkoren
mijn moeder schrok toen ze me zag
maar de dokter schoot erg in de lach
“dat kind” riep hij, “ is écht bijzonder!
Mevrouw, u heeft een wereldwonder”

Want mooie krokodillenbillen
zouden álle mensen willen”
mijn moeder keek de dokter aan
is toen naar de TV gegaan
Paul de Leeuw werd enthousiast
dus wekelijks was ik eregast
en vóór ik door de kamer kroop
zat ik al in een échte soap!

Ik werd beroemd, dat is zeker waar
want niemand vond mijn billen raar
men vond ze hip en zéér uniek
dus er kwam een deftige kliniek
En alle chic met modegrillen
koopt hier zijn krokodillenbillen
je hebt ze in soorten en in maten
iedereen blijft er over praten

Dus voel jij je af en toe verloren?
ben je ook al met iets "raars" geboren
roep dan héél hard: “Ik ben bijzonder!
Ik ben gewoon een wereldwonder” !……….









Geen opmerkingen:

Een reactie posten