Mij maakt het daarom altijd blij om initiatieven te lezen van mensen die bijzondere dingen bedenken en realiseren om de mensvriendelijkheid in ere te herstellen.
Zo ook een dochter van de grootgrutter Jumbo waar journalist Gijsbert van Es een artikel over schreef.
Deze vrouw heeft inmiddels in 25 vestigingen van Jumbo een kletskassa in het leven geroepen.
"Onze hang naar efficiëntie heeft voor een kletsinfarct gezorgd. Zomaar een praatje is er nauwelijks meer bij, terwijl de voordelen eindeloos zijn" begint hij zijn artikel.
De dochter van de grootgrutter heeft oog voor het gemis aan sociale contacten en eenzaamheid.
Haast is gunstig voor de doorstroming in de supermarkt, dus men kan zijn of haar boodschappen scannen of bij de minst drukke kassa in de rij gaan staan met een ongeduldige uitstraling als het te langzaam gaat.
Uit onderzoeken van het Sociaal en Cultureel planbureau blijkt dat eenzaamheid een "ziekte" is van deze tijd en ruim de helft van de 75-plussers mist sociaal contact, één op de drie Nederlanders voelt zich regelmatig eenzaam en dan hebben we het niet eens over de jongeren die door de Covid pandemie psychische problemen krijgen. Het aantal zelfmoorden onder jonge mensen is fors gestegen.
Het gevolg van de doorgeschoten organisatiedrift, afrekencultuur en controledwang is een kletsinfarct, volgens de dochter, vandaar haar initiatief tot de kletskassa.
Eind 2022 wil ze in 200 vestigingen van Jumbo een kletskassa hebben.
Ook in het buitenland is dit initiatief doorgedrongen: In Frankrijk heet het Bavardoir à la caisse, in Duitsland een Plauderkasse, in Engeland Chat checkout en in Spanje Cajas para charlar.
Terwijl ik geen chauvinist ben, vind ik zelf de franse benaming het leukst klinken.
Voor ouderen is het een cadeautje. Niet alleen om een praatje te kunnen maken, maar ook omdat zij vaak langzamer zijn met betalen, boodschappen inpakken en vaak een vraag hebben omdat zij iets niet begrijpen. Ik heb begrepen dat het een succes is dus ben benieuwd wanneer de Bavardoir à la caisse in onze supermarkt verschijnt want ook ik heb vaak een probleem met de snelheid waarmee de boodschappen worden gescand en op de lopende band op een hoop aan het eind van de kassa terecht komen, ongeacht of iets kwetsbaar is. Krijg soms het karretje van de persoon die achter me staat tegen mijn enkels omdat ik door moet lopen en zie de ongeduldige blik als ik niet snel genoeg de boodschappen inpak. Ja, het gaat nu eenmaal niet sneller bij me. Laten we niet vergeten dat ik ook onder de bejaarden val...
Bovendien hebben wij in Larnagol al een kletsstraatje. De weg naar boven is zo smal dat twee auto's die elkaar willen passeren zich helemaal tegen de rotswand aan moeten drukken. Vervolgens gaan de raampjes omlaag en begint het "kletsen" Genoeg onderwerpen... en waag het niet als je er achter staat om ongeduldig te toeteren. Frank en ik moesten daar eraan wennen in het begin, maar ook wij draaien nu, bij het passeren, even het raampje omlaag. Ik kan me voorstellen dat jonge mensen met een baan en een gezin niet echt zitten te wachten op een kletskassa. Daar telt vaak elke minuut. Toch werd ik blij van dit initiatief want ook op mijn "To do" lijstje staat mensvriendelijkheid en geduld bovenaan. Het kost geen cent meer
en ja, ik heb tijd genoeg...
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten