Met een masker de winkels in waardoor ik de mensen nauwelijks versta.
Spontaan een arm om iemand heen kunnen slaan en ga zo maar door...
En waar ik het meeste last van heb, is de voelbare angst bij iedereen, de stress die het allemaal teweeg brengt en de snelle opkomende boosheid of zelfs agressie.
Bovendien helpt het zeker niet dat de media en de politici, hoe goed bedoeld ook, bijdragen aan het
angstsyndroom. Elke dag weer de berichten, cijfers en tegenstrijdigheden lijken eerder een pil om de angst te stimuleren. Gelukkig ben ik niet de enige met huidhonger.
Ik heb een hekel aan complottheorieën maar ik heb ook een hekel aan leugens, bedrog of oneerlijkheid en heb steeds meer het gevoel een marionet te worden die aan de touwtjes van de macht hangt.
Mijn ouders hebben me opgevoed en een vrije geest gestimuleerd, zeker mijn moeder.
Mijn ouders hebben me ook opgevoed om altijd mijn eigen gezonde verstand te gebruiken.
Vandaar dat ik geen meeloper ben en niet zomaar alles voor lief neem.
Dus heb ik huidhonger, vind het momenteel een heel moeilijke periode en realiseer me dat de zeer mens onvriendelijke regels zeker niet bevordelijk zijn voor een liefdevollere wereld, maar dat het ongetwijfeld nodig is, alhoewel; laat die regels dan tenminste consequent zijn.
Maar wat me zo verbaasd is dat de macht, in dit geval de politici en de multinationels zo slecht luisteren naar de wetenschappers, economen, filosofen etc. die de meest prachtige artikelen schrijven wat onze les zou moeten zijn van Covid-19, nl. we zullen in alle opzichten naar een andere maatschappij moeten.
En daar zit nou juist het grote probleem. Zolang alleen maar de economie telt, de rijken nog rijker worden, de klimaatcrisis nog steeds niet bovenaan staat, 4000 varkens in een "varkensflat" wonen, kippenschuren waar vaak 60.000 kippen op elkaar gepropt een "vrije uitloop" hebben, we van de ene pandemie in de volgende terechtkomen en we willen blijven leven zoals we gewend zijn..Ach zo kan ik nog wel even doorgaan...en ach, ik hoef me geen zorgen te maken; de dieren in de schuren waar ziektes uitbreken, worden vergast, de vrijheid wordt aan banden gelegd en de democratie, waar we zo voor hebben geknokt, is langzaam aan het uitsterven. Maar ik maak me dus wel zorgen en al met al is mijn huidhonger nog steeds niet gestild, de wereld niet veranderd en Covid-19 viert hoogtij in onze welvaartsmaatschappij.
Eigenlijk ben ik niet goed in het schrijven van politieke statements, ik schrijf liever over de mooie dingen in ons leven, datgene wat ons blij maakt hoever het nu misschien ook door die al die VERboden bij ons vandaan is.
Omdat er dus nog geen pilletje is, heb ik mijn eigen Geboden gemaakt en een recept gevonden om de huidhonger een beetje te stillen. Jammer genoeg kan de farmaceutische industrie er niets aan verdienen.
Elke ochtend zoek ik een plekje waar ik tenminste 2 minuten even mijn ogen sluit. Per slot van rekening doe ik dit ook op 4 mei, dus waarom niet elke dag.
Ik concentreer me op mijn hart (wat voor mij meer is dan alleen maar een spier) en vul dat met liefde of iets waar ik blij van word. Voor mij waren het vanmorgen de madeliefjes die al aan het bloeien zijn.
Met dat blije gevoel ga ik vanzelf glimlachen en wordt het binnen in mij warmer.
Dan stuur ik die liefde in een lange adem de wereld in. In mijn jonge jaren stopte ik mijn wensen altijd in een witte ballon en liet hem wegzweven.
Slechts twee minuten per dag. Voor mij werkt het! De liefde die we allemaal in ons hebben, is sterker dan menig leger. Bovendien, om met de woorden van Mandela te spreken is onderwijs het machtigste wapen dat je kan gebruiken om de wereld te veranderen. Misschien moet ik in een "volgend leven" dan maar Minister van Onderwijs worden...
Maar in dit leven ben ik geen politicus, geen goeroe, maar gewoon Manja die haar wereld wil delen door erover te schrijven.
In het kader van de naderende Sinterklaasavond, stuur ik mijn gedichtje mee.
Zal het kwade overwinnen
of blijft het goede toch bestaan ?
gaat de wereld straks ten onder
of zal het langzaam beter gaan ?
mag het slechte dan verdwijnen
zien we allemaal het licht
wordt het met z’n allen samen
naar de horizon gericht ?
onvoorwaardelijke liefde
en vooral verbondenheid
in collectief de handen pakken
vol energie een nieuwe tijd
het grote IK, van IK heb alles
en van negatieve macht
gaat dan eindelijk ten onder
en er ontstaat een nieuwe kracht
de kracht van liefde en van schoonheid
de kracht van vrede om ons heen
de kracht van altijd mededogen
verdwenen is ons hart van steen
de kracht van zorgen voor een ander
zonder ego, nooit meer bang
met elkaar de wereld redden
Moeder Aarde wacht al zo lang
Zoveel eeuwen vol met oorlog
zoveel eeuwen van geweld
zoveel rampspoed en ellende
wat ons allemaal zo kwelt
tijd om wakker te gaan worden
om opnieuw bewust te zijn
dat we met elkaar ons best doen
voor een wereld zonder pijn
waar we met z’n allen leven
alleen maar liefde die regeert
al het kwade wordt verslagen
en al het goede teruggekeerd
met een beetje hulp van boven
en positieve energie
kunnen we toch samen leven
in perfecte harmonie.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten