En dan opeens....is het nieuwe jaar van start gegaan. Een nieuw jaar waarin ik natuurlijk eerst jullie allemaal de beste wensen toestuur. Gezondheid als eerste natuurlijk, maar ook veel warmte, liefde en vooral verbondenheid.
De wereld draait door en wordt steeds harder. De oorlogen om ons heen lijken steeds dichterbij te komen
en brengen veel polarisatie en veel haat. Mensen staan tegenover elkaar in een nietes-welles spel waar discussie nauwelijks mogelijk is, laat staan het respect voor een andere mening. We luisteren niet meer naar elkaar en anarchisme viert hoogtij. Het is ieder voor zich en God voor ons allen. In deze duistere tijd kost het moeite om het licht binnen te laten komen en het verhaal wordt steeds sneller vergeten. Een eeuwenoud verhaal dat leeft in onze ziel, maar de taal kennen we niet meer. Toch mogen we het vertrouwen niet verliezen want over de hele wereld staan er mensen op die wakker worden, zich het verhaal weer herinneren en het gaan uitdragen. Een schreeuw om verandering die tot een betere wereld zal leiden. Een herstelproces naar een nieuwe balans is gaande, zeker in het veranderde collectieve bewustzijn. Want we hebben onze macht weggegeven aan degenen die ons niet dienen en hebben met elkaar onbewust het oude bestand in stand gehouden. Alles in het Universum gaat om verbinding, om kracht niet verloren te laten gaan en er weer een tijd aan zal breken van verlichting, van Liefde
Het eeuwenoude woord waar dit verhaal over gaat.
Want kiezen we voor onze vrijheid of kiezen we om ons als een marionet te laten maken van het systeem dat er op gericht is om vanuit angst te leven en onze vrije geest te laten knevelen. De angst is ons toegediend als een hapklare brok en geeft de macht alle gelegenheid om ons van alles op te leggen.
Mijn moeder heeft me bewust gemaakt van de vrije geest en ik ben haar nog steeds dankbaar daarvoor.
Ik heb geleerd zelf na te denken, mijn eigen gezonde verstand te gebruiken en niet blindelings achter alles aan te hollen wat de ander beweert of zegt. Heb daarnaast een intuïtief gevoel wanneer het goed voor me is of fout en dat probeer ik steeds meer te ontwikkelen.
Mijn verhaal gaat steeds meer leven en ik ga, doordat ook ik aan het wakker worden ben, steeds meer met mijn hart kijken. En dat is eigenlijk mijn wens voor jullie allemaal voor dit nieuwe jaar dat voor ons ligt.
De verbinding ervaren met de natuur waar alles een wonder is, van klein tot groot, waar je, als je stil bent, een andere taal hoort, kleuren ziet die je in een andere wereld brengen.
De verbinding ervaren met onze medemens hoe moeilijk dat soms ook is. Maar dragen we niet allemaal het eeuwenoude verhaal mee in onze ziel ? Het verhaal van liefde ? Liefde waardoor we vrede in ons hart ervaren, inplaats van de agressie en hardheid ten opzichte van onze medemens. Is het niet immens verdrietig wat er met onze aarde en de mensheid gebeurt ? Ik moet dan zelf, als ik in een negatieve spiraal zit, denken aan ons bezoek aan de Dalaï Lama, aan alles wat hij ons in dat 45-minuten durend gesprek heeft geleerd, waar ik 10 dagen lang in een liefdevolle energie heb geleefd en heb begrepen wat compassie was. Ik ben nog lang niet geslaagd, maar ik weet dat er voor mij geen weg meer terug is, dus ik vertel mijn verhaal door, in woorden door de muziektheaterproductie " Majèck, het verhaal van een reis" in 2003 te schrijven, in mijn blogs, in mijn gedichten voor klein en groot; kortom, ik probeer mijn wereld uit te dragen. Dus vanaf dit papier open ik mijn hart en stuur iedereen mijn liefde en mijn compassie. Wat zou het mooi zijn als iedereen dit gaat doen en we de wereld weer wat mooier maken. We hebben de kracht en we kunnen het! In liefde en licht !
"De enige duivels in de wereld zijn dié in ons eigen hart, dáár zou de strijd moeten worden gestreden"...
(Ghandi)
Een verhaal
dat over Liefde gaat
een verhaal dat nooit een einde heeft
en in elk hart geschreven staat
maar waar het vaak is verstopt
verscholen achter een deur
daar in een inktzwarte duisternis leeft
een isolement zonder enige kleur
en als die deur gesloten blijft
er geen licht naar binnen schijnt
de woorden niet tot leven komen
waardoor een oud verhaal verdwijnt
dan zal de Bron, jouw diepste Zelf
ons hart niet kunnen raken
en de schoonheid van jouw Ziel
zal nooit kunnen ontwaken
dan zal er geen Liefde , geen Liefde zijn
een oud verhaal wordt dan vergeten
en de weg die naar de schat toe leidt
zal niemand ooit nog weten
want het grote geheim van het leven heet Liefde
omarm haar en dans haar oneindigheid
zing het lied dat in jou wordt geboren
en dat naar een land zonder grenzen leidt
zing het lied dat in jou wordt geboren
en dat naar een land zonder grenzen leidt...
Uit: Majèck, het verhaal van een reis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten