en daar blijft het bij.......wat ik ook opschrijf...het is niks...en het wordt ook niks...
Waarom zit ik nu opeens zacht te grinniken ? Ik denk aan de middag, bijna 30 jaar geleden, dat ik thee dronk met Annie M.G.Schmidt. Frank moest haar portret boetseren voor het Letterkundig Museum en omdat hij graag wil dat een model iets doet inplaats van in verstarring stil te zitten, had hij voorgesteld dat ik mee zou gaan.
Ik was op van de zenuwen, want in mijn ogen was het een grootheid waar ik niet eens bij in de schaduw kon staan, dus bibberend als een juffershondje ging ik op het puntje van de stoel zitten. Ze was aardig en babbelde honderduit en noemde me Kind. " Kind" zei ze, " van je man hoorde ik dat je ook schrijft, vertel er eens iets over". Het ijs brak snel en ik vertelde over de milieumusical die ik aan het schrijven was; over Smogsmuller met zijn onderdanen de Gifpissers en Aardschijters, die de Aarde aan het vervuilen waren. We lachten over onze eindeloze fantasie, maar we spraken ook over de momenten dat je geen letter op papier kreeg en dan zo aan jezelf twijfelt. Toen ik haar vroeg of zij daar wel eens last van had, sprak ze de gevleugelde woorden die ik toen heb opgeschreven:
" Kind, je moet ' s avonds mijn prullenbak eens zien! Ik gooi alles weg en zeg dan tegen mezelf:
Annie, je doet niks, je kan niks en het wordt ook niks !"
Die woorden ben ik nooit vergeten. De prullenbak zit bij mij niet vol met weggegooide A-viertjes, maar in mijn schrijfschrift is er opvallend veel gekras. Oma, Beau en de bal wordt het vandaag niet, dus ik pluk maar een versje uit mijn gedichtenbundel in de maak: Anders dan normaal, waar de kleinkinderen, zonder dat ze het weten, vaak "model" voor hebben gestaan...
Vandaag
Vandaag
heb ik gewoon geen zin
en
zeg op alles NEE !!
ik
wil geen melk, geen brood, geen pap
en
zelfs geen kopje thee
Het
liefste wil ik schreeuwen
en
smijten met de deur
want
mijn moeder is vervelend
met
haar gemopper en gezeur
Snapt
ze nou nog steeds niet
dat
ik geen spinazie lust
dat
ik liever wil gaan spelen
ze
laat me nooit met rust
En
als ik iets wil zeggen
roept
ze: Hou je grote mond
dat
maakt mij nog veel bozer
dus
gooi ik alles op de grond
Zeg
eens eerlijk, zou het niet
zonder
moeders leuker zijn ?
dan
doe ik wat ik zelf wil
blijf
lekker altijd klein !
Ik
eet de hele dag patat
ruim
mijn speelgoed nóóit meer op
En
zet die stomme wollen muts
ook
nóóit meer op mijn kop
Ik
kijk TV als ik het wil
ga
lekker laat naar bed
eet
’s ochtends echt geen klontjes pap
maar
broodjes met kroket
Dus
gil ik nog veel harder NEE !!
en
vind mijn moeder stom
ze
stuurt me naar mijn kamer
weet
jij misschien waarom ?
Want
nu ben ik verdrietig
voel
me vreselijk alleen
ik
wil een knuffel van mijn Mam
want
zoals zij is er geen één !
Zij
is de liefste mama
die
er op de Aarde is
hoe
kan ik haar nou zeggen
dat
ik nu die knuffel mis………..
