De natuur is ontwaakt! Met een explosie van kracht is Vadertje Winter verjaagd en legt Moeder Aarde een voile van groen over het landschap. Zoveel tinten groen, zo zacht en zo liefdevol!
Elk jaar vult het mij met verwondering om de natuur te zien ontwaken. Zelfs uit de rotsen komen zachte plukjes groen tevoorschijn om te transformeren in miniscule bloemetjes, hun kopjes meteen naar de zon gericht.
Elke dag zie ik weer nieuwe dingen, sta te jubelen bij de eerste wilde orchidee, koester de fragiele kleine paarse bosviooltjes en we eten de wilde asperges die, volgens de buren, alleen maar op ons terrein te vinden zijn. Elk jaar opnieuw vindt deze wedergeboorte plaats en elk jaar opnieuw voel ik mij een gelukkig mens om dit te mogen ervaren. Onze voedselbank ligt er enigszins verlaten bij op de familie Appelvink, de Boomklevers en de Bonte specht na. De andere buurtbewoners vliegen af en aan met takjes om een geriefelijk kraambed te maken.
Elk jaar opnieuw ervaar ik ook een gevoel van nieuw leven in mijzelf. Ik proef, ik ruik en ik voel. Al mijn zintuigen staan open. Laat maar stromen, die energie van nieuw leven. Grote schoonmaak in mijzelf en, zoals van moeder op docher overgaat, ook grote schoonmaak in huis binnen de mogelijkheden die ik heb.
Zittend op een krukje met een emmertje sop naast me, begin ik met het kastje vol emotionele herinneringen. Een jaar stof dat ik zonder enige schaamte wegpoets. Net als in de natuur is alles wat ik oppak weer nieuw voor me en ligt even later schoon en glanzend op de plankjes.
Mijn gedachten dwalen af naar de maaltijd bij onze Franse buren op eerste Paasdag waar we met acht personen aan de tafel zitten. Engels en Frans door elkaar, je kunt me niet ongelukkiger maken.
Alleen collega's Slechthorenden weten hoe lastig het is om nog iets te kunnen volgen aan een tafel vol door elkaar heen pratende mensen en dan ook nog in twee talen.
Tegenover mij zit een Engelsman die zichzelf erg graag hoort en het gesprek aan tafel met luide stem nogal dominant beheerst. Natuurlijk gaat het over de politiek en hij weet als geen ander welke vorm van politiek er nodig is in de wereld van vandaag.
Luisteren naar een ander is niet zijn sterkste kant maar toch verzamel ik al mijn moed om voorzichtig te formuleren dat geen enkele politiek de wereld kan redden maar alleen wijzelf.
"Wanneer gaan wíj allemaal wakker worden? We roepen allemaal dat het zo niet verder kan gaan, maar wat doen wij zelf? Eigenlijk willen wij geen van allen zelf iets in leveren, maar we zullen daar toch aan moeten geloven. Net als de natuur ontwaakt en nieuw leven voortbrengt, zullen wij ook moeten ontwaken om met elkaar een nieuwe aarde te maken. Dat kunnen we niet meer overlaten aan politici want daar gaat het alleen maar om de macht, de economie en het grote geld. Het gaat al lang niet meer om de mensheid, de dieren, de aarde...en al helemaal niet om liefde. Wanneer gaan we ons bewust worden dat alles met elkaar verbonden is ongeacht kleur, cultuur, geloof. Is het niet gênant dat jonge mensen ons af en toe de oren wassen en dat mensen de straat opgaan om te demonstreren maar daar hardhandig uit elkaar geslagen worden door de politie" ?...
Van pure zenuwen haal ik het Engels en Frans door elkaar. Het moet niet om aan te horen zijn want de Engelsman kijkt me glazig aan en gaat over iets anders praten. Bovendien ben ik ooit opgehouden om de wereld te willen verbeteren waar ik al vanaf mijn vierde jaar mee bezig was dus ik heb helemaal niet de bedoeling om op de kansel te staan. Maar mijn Engelse buurvrouw geeft me een compliment en is het roerend met me eens.
"Vele druppels maken de oceaan" zei mijn Moeder altijd. Laten wij dan maar die druppels zijn...samen met al die mensen die aan het ontwaken zijn...
Deze tekst kwam ik kort geleden tegen:
Uit de geschiedenis blijkt dat mensen die een verandering in de maatschappij teweegbrengen meestal niet van middelbare leeftijd zijn, maar tot de gepassioneerde jeugd behoren.
Hun hart is gevoelig voor de situatie van onderdrukten. Ze strijden dapper tegen ongerechtigheid en vechten voor de mensen zonder stem.
Houd dat jeugdige hart en die jeugdige geest vast, hoe oud je ook bent!
